 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Змрок на кручы засьпеў рабінзона бабовага...
У Дняпро ручаінай сплывае туман.
Ўсе паехалі качак страляць на Падкову,
Абяцалі вярнуцца, ды нешта няма.
Пільна слухаю ветрык з далёкіх затокаў:
Можа, недзе Дняпром затуркоча матор.
Але ціха...
Плаўка не відаць у сутоньні.
А над сьветам – шалёнства зіхоткае зор.
Перакрэсьліўшы вудай смугу агнявую,
Я гляджу у сьвінцовы і грыфельны змрок...
Вось, здаецца, кругі...
Падсякаю ўсьляпую...
Зноў узмах...
Зноў зьнікае ў прадоньні плавок.
Каб ня спудзіць спакою
зь нядальных кшакаў,
З прыбярэжнай лазы, што цьмянее сьцяной,
Ціха ўзносіцца пастка рыбацкага сака,
Ловіць зоры і іх апускае на дно.
Пэўна, лягу пад стог.
Хай з глыбіняў зьнямелых
У адвечным і самым бяскроўным з баёў
Вышніх зьнічак імгненна-агністыя стрэлы
Да сьвітаньня спадаюць у сэрца маё.
1959
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
